Een rijke man en zijn
zoon hadden dezelfde hobby. Ze hielden allebei van zeldzame kunst. Ze
hadden van alles in hun collectie, van Picasso tot Rafael. Vaak zaten
ze bij elkaar om de grote meesterwerken te bewonderen.
Toen de Vietnam oorlog uitbrak, ging de zoon in dienst. Hij was erg
moedig en stierf in de strijd terwijl hij een andere soldaat redde. De
vader kreeg bericht en rouwde diep om het overlijden van zijn zoon.
Een maand later, juist voor Kerst, klonk er een klop op de deur. Er
stond een jonge man met een groot pakket in zijn armen.
“Meneer”, zei hij, “u kent mij niet, maar ik ben de
soldaat waarvoor uw zoon zijn leven heeft gegeven toen hij het mijne
redde. Hij had die dag al vele levens gered en hij bracht mij net in
veiligheid toen een kogel zijn borstkas trof en hij onmiddellijk
stierf. Hij had het vaak over u en over jullie gezamenlijke liefde voor
kunst.”
De jonge man reikte de vader het pakket aan. “Ik weet dat het
niet veel is. Ik ben niet zo’n grote kunstenaar, maar ik denk dat
uw zoon zou willen dat u dit kreeg.” De vader opende het pak. Het
was een portret van zijn zoon, geschilderd door de jonge man. Ontroerd
staarde hij naar het schilderij en zag de persoonlijkheid van zijn zoon
in het schilderij.
Tranen begonnen in zijn ogen op te wellen. Hij dankte de jonge man voor
het schilderij en bood hem er voor te betalen. “O nee, meneer, ik
kan immers nooit terugbetalen voor wat uw zoon voor mij deed.”
De vader hing het portret boven de schoorsteenmantel. Telkens wanneer
er bezoek kwam, dan liet hij eerst het schilderij van zijn zoon zien,
alvorens hij ze de andere kunst die hij in de loop der jaren verzameld
had, toonde.
De man overleed een paar maanden later. Er werd een grote veiling
gehouden van zijn schilderijen. Er kwamen veel invloedrijke mensen op
af, opgewonden bij het zien van de collectie en de mogelijkheid om een
van die kunstweken in hun bezit te krijgen.
Op het podium stond het schilderij van de zoon. De veilingmeester sloeg
met zijn hamer en zei: “Oke, we beginnen met het bieden op het
schilderij van de zoon. Wie biedt op dit schilderij?”
Er was enkel stilte. Een stem achter in de zaal riep: “We willen
de beroemde schilderijen zien. Sla deze maar over.”
Maar de veilingmeester was vastbesloten. “Wil er iemand op dit
schilderij bieden? Wie begint? $ 100? $ 200?
Een andere stem riep boos: “We zijn hier niet gekomen voor dit
schilderij. We zijn hier voor de Van Goghs en de Remrandts. Ga nu maar
door met de serieuze biedingen!”
Maar de veilingmeester ging door. “De zoon! De zoon! Wie neemt de
zoon?”
Tenslotte kwam er een stem helamaal achter uit de zaal. Het was de
tuinman die jarenlange dienst had gedaan voor de man en zijn zoon.
“Ik geef $ 10 voor dat schilderij.” Als arme man was dat
het enige dat hij zich kon veroorloven.
“We hebben $ 10, wie biedt er $ 20?”
“Geef het hem voor die $ 10. Kom op met die meesters!”
“Er is $ 10 geboden. Biedt er nog iemand $ 20?”
De mensen werden nu echt boos. Ze wilden het schilderij van de zoon
niet. Ze wilden de meer waardevolle investeringen voor hun collecties.
De veilingmeester riep:
“Eenmaal…andermaal……., VERKOCHT voor $ 10!
Een man op de voorste rij riep: “Mooi! En nu door met die andere
collectie.
De veilingmeester legde zijn hamer neer en zei “Het spijt me, de
veiling is voorbij.”
“En die andere schilderijen dan?”
"Sorry. Toen ik werd gevraagd deze veiling te houden, werd mij verteld
over een geheime clausule in het testament. Dit geheim mocht ik niet
eerder in de openbaarheid brengen tot dit moment. Alleen het schilderij
van de zoon zou geveild worden. Wie dit schilderij zou kopen, zou alles
erven, inclusief de schilderijen. De man die de zoon nam, krijgt alles."
God gaf zijn Zoon 2000 jaar geleden om een wrede dood te sterven aan
een
kruis. Zoals de boodschap van de veilingmeester, is ook vandaag de
boodschap van God: “De Zoon, de Zoon, wie neemt de Zoon?”
Want weet je: wie de Zoon neemt, krijgt alles.
|
|