Aan het eind van de dag, knielde ik neer
Om God te vragen: “Zegen iedereen, Heer.
Verwijder in 't hart van een ieder de pijn,
en laat toch de zieken snel beter weer zijn.”

En toen ik ontwaakte, de volgende dag,
ging ik verder mijn weg met een zorgloze lach.
De hele dag lang heb ik niet getracht
om wat licht te brengen in andermans nacht

Ook kwam het niet in mij op om te vragen
of ik iemand kon helpen zijn lasten te dragen.
Ik ging zelfs niet heel eventjes op bezoek
bij die zieke mevrouw, daar bij ons om de hoek

En toch, aan het eind van de dag knielde ik neer,
en vroeg wederom: “Zegen iedereen, Heer.”
Maar toen, in mijn hart, kwam er plotseling een stem
Het was als een fluistering, maar ik wist: het is Hem!

“Alvorens je verder gaat, heb ik een vraag:
Wie heb jij je zegen gegeven vandaag?
De zegen van God stroomt als een rivier
maar wel door mensen die Hem dienen hier.”

Met ogen vol tranen en een hart vol verdriet
Vroeg ik:”Vergeef me, ik probeerde het niet.
Maar geeft U mij morgen een nieuwe dag weer,
Dan zal ik 't kanaal van uw zegen zijn, Heer!"

Hartverwarmers - Home